100 χρόνια λίμνη Τσιβλού: τσιμέντο αντί για προστασία…

  Σαν σήμερα 24 Μαρτίου συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μέρα της μεγάλης κατολίσθησης που δημιούργησε τη λίμνη Τσιβλού στην ορεινή Αιγιάλεια. Σήμερα, η μοναδικής ομορφιάς αυτή λίμνη απειλείται από έργα «ανάδειξης». Το μεσημέρι της Κυριακής (όπως και φέτος) 24 Μαρτίου 1913, ένα ολόκληρο βουνό στην ανατολική πλευρά του ποταμού Κράθη «κατέρρευσε» και έφραξε εντελώς τον ποταμό επί εννέα μήνες. Ένα χωριό, η Συλίβαινα, εξαφανίστηκε και δύο νέες λίμνες δημιουργήθηκαν. Τον Ιανουάριο του 1914, η μία λίμνη άδειασε μέσα σε λίγα λεπτά όταν ο τεράστιος όγκος των νερών άνοιξε δίοδο και τα νερά του Κράθη κατέκλυσαν την πεδινή περιοχή της Ακράτας και γέμισαν τον Κορινθιακό λάσπη και ξυλεία. Από αυτή τη συναρπαστική ιστορία απέμεινε η μικρή λίμνη του Τσιβλού, η οποία με τα χρόνια εξελίχθηκε σε ένα τοπίο μεγάλης φυσικής ομορφιάς, με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, μέσα στο Εθνικό Πάρκο Χελμού - Βουραϊκού.   Το ασυνήθιστο για ελληνικά δεδομένα τοπίο ορεινής λίμνης τριγυρισμένης από δάση με έλατα και πεύκα, άντεξε μια σειρά από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Μέχρι που, σήμερα, ενεργοποιείται ένα παλαιότερο έργο της Νομαρχίας που προβλέπει πολύ τσιμέντο, πέτρα και άλλες κατασκευές που θα αλλοιώσουν για πάντα το τοπίο και το οικοσύστημα. Ένα δίκτυο από μονοπάτια, χημικές τουαλέτες, αναψυκτήριο σχεδιάζεται να περιζώσει τη λίμνη. Επισήμως, το έργο μιλά για «αξιοποίηση» με «παραδοσιακές» πέτρινες κατασκευές. Η ουσία όμως είναι ότι πρόκειται για παρέμβαση εντελώς αταίριαστη με τη φυσιογνωμία της λίμνης. Ένα τείχος από τσιμεντένιες βάσεις και πέτρες θα αλλοιώσει εντελώς το περιβάλλον. Η λίμνη του Τσιβλού χρειαζόταν μόνο μερικές χιλιάδες ευρώ για να βελτιωθούν τα ξύλινα παγκάκια και τραπέζια που χρησιμοποιούν οι επισκέπτες γύρω της. Δυστυχώς, αυτά τα απλά έργα δεν συγκινούν εκείνους που επιθυμούν απορροφήσεις κοινοτικών κονδυλίων, οι οποίοι παρακάμπτουν ακόμη και την άρνηση του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου. Ελπίζουμε ότι τελικά οι αντιδράσεις των φορέων θα εισακουστούν, το έργο δεν θα προχωρήσει και τα εκατοστά γενέθλια της λίμνης δεν θα είναι τα τελευταία της με φυσική ομορφιά. Κώστας Παπακωνσταντίνου, Περιφερειακός Σύμβουλος - Οικολογική Δυτική Ελλάδα