Τον χειμώνα
του 373 π.Χ. έγινε ισχυρός σεισμός με επίκεντρο στον δυτικό Κορινθιακό κόλπο.
Μεγάλες καταστροφές έπαθαν οι ακτές της Πελοποννήσου και της Στερεάς. Ο ναός του
Απόλλωνα στους Δελφούς καταστράφηκε ολοσχερώς, και έμεινε ερείπιο για πολλά
χρόνια. Τη μεγαλύτερη συμφορά έπαθε η Ελίκη.
Η αρχαία
Ελίκη κατοικείτο από Αχαιούς. Άποικοι από την Ελίκη ίδρυσαν το 709 π.Χ. την
πόλη Σύβαρη, στον κόλπο του Τάραντα στην κάτω Ιταλία. Στον ποταμό που περνάει
δίπλα από τη Σύβαρη έδωσαν το όνομα «Κράθις». Ο Κράθις ήταν και είναι ποταμός
της Αιγιαλείας. Από το όνομα Κράθις προέρχεται το όνομα Ακράτα. Ο ποταμός
Κράθις της Ιταλίας σήμερα λέγεται Crati. Η Σύβαρη έγινε
εμπορικό κέντρο και οι Συβαρίτες πλούτισαν πολύ. Το έριξαν στις διασκεδάσεις,
στο φαΐ και στόν ύπνο, και έγιναν «μαλθακοί», «φιλήδονοι», και «εκτεθηλυμένοι».
Έδιωξαν από την πόλη τους σιδεράδες για να μή τους ενοχλούν, και έσφαξαν όλους
τους κοκόρους για να μη τους ξυπνάνε πρωί. Η τρυφηλότητα τους έμεινε στην
ιστορία ως «Συβαριτισμός». Διασώθηκε το εξής περιστατικό: Ένας Συβαρίτης ρώτησε
τον φίλο του Σμιρνιρίδη: «πώς πέρασες τη νύχτα;». Ο Σμυρνιρίδης του απάντησε: «δεν έκλεισα μάτι, διότι ο
δούλος μου είχε στρώσει την κλίνην μου με ένα ροδόφυλλο διπλωμένο στα δύο και
με κόντρωνε». Βαριόταν να σηκωθεί να το ξεδιπλώσει.