ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΕΠΕΤΗΡΙΣ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΕΠΕΤΗΡΙΣ

ΗΤΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΤΩΝ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

Του Γεωργίου Παπανδρέου

(Γυμνασιάρχου)
Έτος 1ης Έκδοσης: 1906/ Έτος Επανέκδοσης: 2014

Σελ.336 με αναδιπλούμενο χάρτη

 της Επαρχίας Καλαβρύτων.

   Πραγματεία περί της Ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας από γεωγραφικής αρχαιολογικής και ιστορικής απόψεως.
     Ένα γοητευτικό στην κυριολεξία βιβλίο που εκδόθηκε το 1906 και υπογράφει ο Γυμνασιάρχης Γεώργιος Παπανδρέου είναι στην διάθεση όλων των Καλαβρυτινών και όχι μόνον.

 Το εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό βιβλίο «ανακάλυψε» και ανατύπωσε ο συμπατριώτης μας από της Ρογούς κ. Τάκης Αποστόπουλος .

  Μπορείτε να το αποκτήσετε στην τιμή των 15 €  

  Τηλέφωνο Παραγγελίας: 210 6646820  

Γυμνασιάρχης Παπανδρέου Γεώργιος (1859- 1940)

    Ο Γεώργιος Παπανδρέου γεννήθηκε στο Σκούπι (Πάος) Καλαβρύτων στις 16-5-1859.

   Ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά του Ανδρέα Παπαγεωργίου ή Οικονομόπουλου και της Εξακουστής Μασούρα. Τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό του. Το 1871 κατατάσσεται με εξετάσεις στην β τάξη του Ελληνοδιδασκαλείου Σοποτού, το οποίο συνεχίζει στην Κοντοβάζαινα και ολοκληρώνει στον Πύργο.

Υπήρξε άριστος μαθητής .Το 1878 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1883.Παράλληλα με τις σπουδές του , διορίζεται ως Ελληνοδιδάσκαλος σε χωριά της Αρκαδίας, Εύβοιας και Ηλείας. αφού στο μεταξύ υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία.

Στο πανεπιστήμιο συνδέθηκε με τους καθηγητές του και ήταν ένθερμος οπαδός των ιδεών του Μιστριώτη. Παίρνοντας το πτυχίο του διορίσθηκε σχεδόν αμέσως στον Πύργο ως καθηγητής .

Το 1886 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με τη διατριβή του «Περί της αρχαίας Ψωφίδος» και το 1896 υφηγητής της ίδιας σχολής στην έδρα της Γλωσσολογίας με τη διατριβή του «Περί της των Ηλείων διαλέκτου».

Στη θητεία του ως καθηγητής υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία, απολύθηκε και επαναπροσλήφθηκε 3 φορές .Προβιβάσθηκε σε Γυμνασιάρχη Πύργου το 1892.Το 1905 συνταξιοδοτήθηκε από Γυμνασιάρχης στον Πειραιά όπου υπηρετούσε , χωρίς όμως να πάψει να εργάζεται σε σχολεία ή να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα.

  Μετά από μια πολύπαθη ζωή, με πολλά οικογενειακά δράματα (ασθένεια και θάνατο της γυναίκας σε νεαρή ηλικία, θάνατο των έξι από τα εννέα παιδιά του, πολύχρονες παθήσεις του ιδίου), πέθανε πλήρης ημερών την 26-7-1940.

Υπήρξε ακάματος σε όλη του τη ζωή με εξαιρετική μόρφωση.

   Εξέδωσε ιστορικές ,αρχαιολογικές ,γλωσσολογικές και γεωγραφικές πραγματείες, μετέφρασε πολλά έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, συμμετείχε σε κάθε έκφανση της κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου.

   Το έργο του « Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων» αποτελεί για τους ερευνητές μια από τις σημαντικότερες πηγές της καταγραφής της ιστορίας της Ηλείας.

  Δυστυχώς το έργο έμεινε ημιτελές, αφού ο Β τόμος του έργου του δεν εκδόθηκε ποτέ.

Έργα του:

1.   Αζανιάς, ήτοι αρχαιολογική πραγματεία πασών των αρχαίων πόλεων της Αρκαδικής Αζανίδος μετά των περιοχών αυτών, 1886

2.   Ηλειακά, ήτοι αρχαιολογική, γεωγραφική, ιστορική συγγραφή πασών των Ηλειακών χώρων από αρχαιοτάτων μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων 1888,

3.   Η Μεσσηνία προ Χριστού :πραγματεία αρχαιολογική, ιστορική και γεωγραφική αναπτυχθείσα δια δύο διαλέξεων εν τη εμπορική λέσχη Καλαμών κατά Μάϊον του 1894 ,1895

4.   Περί της των Ηλείων διαλέκτου,1897

5.   Καλαβρυτινή επετηρίς, ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας , 1906

6.   Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων τόμος Α, , 1924

7.   Η ιστορία του Σκουπίου και της Πάου ,1925

8.   Ιστορία των Καλαβρύτων, 1928

9.   Οι Φωτηλαίοι κατά τον ιερόν αγώνα,1931