Νοσταλγικές μνήμες από παιχνίδια του παρελθόντος.

Τι θα επιθυμούσε ένα μέσο ελληνόπουλο για δώρο;

Μια παιχνιδομηχανή, ένα βιντεοπαιχνίδι με εντυπωσιακά γραφικά, ένα… φωτόσπαθο; Η τεχνολογία έχει αλλάξει κατά πολύ την ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων, όμως οι εικόνες από το παρελθόν δείχνουν ότι χάνεται μια εποχή πιο ρομαντική και αυθόρμητη.

ΑΝΑΠΟΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΘΕΣ

«ΟΤΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ…ΠΑΙΖΑΜΕ ΣΤΙΣ ΑΛΑΝΕΣ…ΑΛΛΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ»!

Ζούμε στην εποχή που παλεύουμε να ξεκολλήσουμε τα παιδιά μας από κάθε λογής οθόνες, αλλά κάποτε τα παιχνίδια παίζονταν έξω, στις αλάνες και στις γειτονιές.
Όλοι έχουν στο νου τους στις ταινίες και τα παιδικά που βλέπουν τα παιδιά μας, στις άγριες μάχες που δίνουν οι τρανσφόρμερς και στα τέρατα που συναντούν οι Πριγκίπισσες.

Κάποτε τα παιδιά ζούσαν την παιδικότητά τους με βόλους και μπάλες στους δρόμους. Στους δρόμους που δεν είχαν αυτοκίνητα. Και φυσικά ούτε τέρατα και εξωγήινους.

Ο λόγος για τις φωτογραφίες που κάνουν τις τελευταίες ημέρες τον γύρο του διαδικτύου. Ο δημιουργός του άλμπουμ, ονόματι Νίκος, παραθέτει εντυπωσιακό υλικό από παλιά παιχνίδια των ελληνόπουλων και σχολιάζει:
«Φτου καπρό….

Εικόνες που χάνονται στο χρόνο..αλλά είναι πολύ νωπές στην μνήμη πολλών από μας που μεγάλωσαν στις αλάνες..τότε είχαμε πολύ λίγα..κάποιοι ίσως ούτε φαγητό …δεν μας ένοιαζε όμως..ήμασταν καλά..διασκεδάζαμε παίζαμε..είχαμε αληθινούς φίλους …και τα κοντά παντελόνια το χειμώνα δεν μας εμπόδισαν να γίνουμε ..άνθρωποι!

  Αφιερωμένο επίσης στη θρυλική και ταλαιπωρημένη γενιά μου, αλλά και παλαιότερες γενιές που έπαιξαν βόλους, κρυφτό, μακρυά γαϊδούρα, μπάλα, κουτσό, σχοινάκι .Γύρω-γύρω όλοι, σφεντόνα, ξυλίκι, μπίζ, τυφλόμυγα και δεκάδες άλλα αυτοσχέδια παιχνίδια που δεν απαιτούσαν εξοπλισμό , αλλά μόνο κέφι και καλή διάθεση. παίζοντας στις αλάνες και που κυλίστηκαν στη λάσπη και στο χώμα όντα ευτυχισμένοι…».

Ας θυμηθούμε πώς παίζαμε...