Με τον πρωτότυπο τίτλο "Στου
Χρόνου τον Καθρέπτη", το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα του αξιοβραβευμένου
συγγραφέα Σπύρου Γκρίντζου κυκλοφορεί τώρα από τις εκδόσεις "Ελκυστής" (158 σελίδες).
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το
μυθιστόρημα διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη και αποτυπώνει την πορεία της
οικογένειας Πασμαντζόγλου, η οποία για δεκαετίες διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα
υφασματάδικα στο κέντρο της πόλης. Οικογένεια επώνυμη και πλούσια που
αποδεικνύεται ότι αντιστέκεται επίμονα στις μεγάλες αλλαγές που επιφέρει ο
χρόνος στην αγορά.
Απέναντι από το κατάστημα βρίσκεται ένα περίπτερο με έναν ασήμαντο, αλλά όχι
τυχαίο ιδιοκτήτη. Χρόνια ο ένας απέναντι από τον άλλον. Τους χωρίζει μόνο ένας
δρόμος. Η σχέση τους είναι αυτή του σπουδαίου και του μικρού γείτονα.
Όμως, οι δύο αυτοί διαφορετικοί «πόλοι», οι δύο οικογένειες, θα έρθει η στιγμή
που θα διαμορφώσουν η μία τη μοίρα της άλλης. Έχουν δεθεί στη διάρκεια των
χρόνων. Το συμπέρασμα είναι ότι η ζωή των άλλων μερικές φορές, χωρίς να το
ξέρουμε, γίνεται και δική μας ζωή.
Γκρίντζος Σπύρος Δ.
Βιογραφία:
Gkrintzos, Spyros D.
Βιογραφία:Γεννήθηκε στην Κερπινή Καλαβρύτων, αλλά ταυτόχρονα, επειδή η οικογένειά του διατηρούσε περιουσία στα Λεχαινά Ηλείας (πατρίδα του Ανδρέα Καρκαβίτσα), πέρασε κι ένα μέρος από τα παιδικά του χρόνια εκεί. Ο παππούς του διατηρούσε άλογα εκεί.. Είχαν γίνει θρυλικά τα άλογα των Γκριντζαίων στα προπολεμικά χρόνια. Τα χρησιμοποιούσαν για να αλωνίζουν τα δημητριακά του κάμπου της Ηλείας αλλά και του γειτονικού νομού Αχαΐας. Αυτόν τον κόσμο του κάμπου και της υπερδύναμης των αλόγων μεταφέρει αργότερα στα μυθιστορήματά του "Γκόρκας" και "Παραλάβατε διορισμόν...".
Στα μέσα της δεκαετίας του '50 μεταναστεύσε με την οικογένειά του στην Αμερική. Επί έναν και πλέον χρόνο ζήσανε σ' ένα αγρόκτημα στην Πενσυλβάνια. Το χιόνι και οι ακραίες καιρικές καταστάσεις σε πολλά έργα του, όπως η περίφημη σκηνή του αποκλεισμού των παιδιών στο "Ο φίλος μας ο Άυλος", είναι εμπειρίες από αυτό το αγρόκτημα, που έξι μήνες το χρόνο ήταν σκεπασμένο με χιόνια. Την επαφή με τη φύση και την παρατήρησή της την απέκτησε κυρίως από εκείνη την εποχή.
Από αυτό το τοπίο μεταφέρθηκαν μετά σ' έναν καθαρά αστικό χώρο στο Σικάγο. Το Σικάγο είχε τότε επτά εκατομμύρια κόσμο και πολλές γειτονιές μαύρων αλλά κι έντονο ελληνικό στοιχείο, που είχαν στερηθεί πάνω από ένα χρόνο. Η πρώτη γειτονιά του ήταν τέτοια. Είχε Έλληνες αλλά και μαύρους. Επέστροψαν στα Καλάβρυτα για ένα χρόνο. Από αυτό το χρόνο αντλήθηκε σχεδόν όλο το υλικό για τον "Γκόρκα" και το "Φίλο μας τον Άυλο".
Τη δεκαετία του εξήντα η οικογένειά του μεταφέρεται στο Αίγιο, όπου και τελειώνει το Λύκειο. Από το ίδιο Λύκειο είχε αποφοιτήσει και ο Σκαρίμπας - πολλά πολλά χρόνια πριν.
Σπούδασε αγγλική φιλολογία, και ο κύκλος αυτών των σπουδών απαιτούσε εκτενή ανάγνωση πολλών μυθιστορημάτων και λογοτεχνίας εν γένει, και από τις δύο χώρες, Αμερική-Αγγλία. Κάτω από την επιτήρηση εμπνευσμένων καθηγητών απέκτησε και τη θεωρητική του γνώση για τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα για το μυθιστόρημα. Πέρα από τους καθηγητές του τμήματος, είχε καθηγητές όπως τους Σαββίδη, Μαρωνίτη, Σαχίνη, Μητσάκη, που επέμεναν κυρίως σε παραδόσεις για την εξέλιξη του αφηγηματικού λόγου (Θεσσαλονίκη). Στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητής έγραψε το πρώτο μου μυθιστόρημα, τον "Γκόρκα". Το περισσότερο μέρος γράφηκε στη γυάλινη βιβλιοθήκη του πανεπιστημιακού περιβάλλοντος.
Τελειώνοντας το τέταρτο έτος είχε στα χέρια του και το τελικό δακτυλογραφημένο κείμενο του έργου. Αλλά έπρεπε να περάσουν χρόνια ωσότου εκδοθεί.
Μετά άρχισε μια περίοδος μεγάλης "συλλογής" πόλεων. Στις κάμποσες πόλεις που είχε κατοικήσει Καλάβρυτα, Λεχαινά, Πενσυλβάνια, Σικάγο, Αίγιο, Θεσσαλονίκη, προστέθηκαν και η Λάρισα, Βόλος, Πάτρα, Αθήνα, Κέρκυρα, πάλι Αθήνα, πάλι Κέρκυρα, πάλι Αίγιο και πάλι Αθήνα..Σχεδόν σ' όλες αυτές τις πόλεις έζησε πάνω από δύο χρόνια. Γνώρισε δηλαδή το προσωπικό ύφος που έχει καθεμιά από αυτές τις πόλεις και την ξεχωριστή της λειτουργία. Χαρακτήρες και περιστατικά είναι "κλεμμένα" απ' όλες αυτές τις πόλεις. Τα πρωταρχικά κύτταρα δημιουργίας πολλών προσώπων και καταστάσεων είναι απ' αυτούς τους χώρους. Για τρία χρόνια είχε νοικιάσει ένα σπίτι δίπλα στο Αχίλλειον στην Κέρκυρα. Εκεί έγραψε το "Παραλάβατε διορισμόν...". Εκείνη την εποχή γνωρίστηκε με πολλούς συναδέλφους λογοτέχνες και παράγοντες από το λογοτεχνικό περιοδικό "Πόρφυρας". Το τελευταίο του μυθιστόρημα "Θαλπωρή των κατόπτρων" που κλείνει μια τριλογία σε χρόνο αναφοράς έργου: "Γκόρκας" 1905, "Παραλάβατε διορισμόν..." 1953, και "Θαλπωρή των κατόπτρων" το έγραψε στο πατρικό του σπίτι όταν μια περίοδο βρέθηκε πάλι στο Αίγιο. Εκεί επίσης έγραψε το "Ο φίλος μας ο Άυλος", το θεατρικό "Το μεγάλο Στοίχημα" και ετοίμασε ένα προσχέδιο σεναρίου για την τηλεοπτική μεταφορά του βίου του Διονυσίου Σολωμού. "Η θαλπωρή των κατόπτρων" κλείνει μια τοιχογραφία αιώνα, κοιταγμένη μέσα από τα μάτια ενός συγγραφέα. Κυρίως εμπεριέχει όλη την αστική εμπειρία και τους προβληματισμούς από τα σύγχρονα προβλήματα του κόσμου, χρησιμοποιώντας όμως πολύ ισχυρά φίλτρα (αλληγορία-υπέρβαση, μετάθεση σε χώρο, αποστασιοποίηση), ώστε να μην αποκτήσει χαρακτήρα ρεπορτάζ και επικαιρισμού.
Στη συλλογή διηγημάτων του "Ο Ερωδιός λύνει τη σιωπή του" πρώτη φορά καταπιάνεται με το τι προσέφερε στην πεζογραφία ο Μαγικός Ρεαλισμός των Νοτιοαμερικάνων συγγραφέων (Μαρκές, Μπόρχες, Αλλεγρία, Φουέντες) ως λογοτεχνικό ρεύμα και με ποιον τρόπο άλλαξε τη "ματιά" στην ανάπλαση της πραγματικότητας.
Στα μέσα της δεκαετίας του '50 μεταναστεύσε με την οικογένειά του στην Αμερική. Επί έναν και πλέον χρόνο ζήσανε σ' ένα αγρόκτημα στην Πενσυλβάνια. Το χιόνι και οι ακραίες καιρικές καταστάσεις σε πολλά έργα του, όπως η περίφημη σκηνή του αποκλεισμού των παιδιών στο "Ο φίλος μας ο Άυλος", είναι εμπειρίες από αυτό το αγρόκτημα, που έξι μήνες το χρόνο ήταν σκεπασμένο με χιόνια. Την επαφή με τη φύση και την παρατήρησή της την απέκτησε κυρίως από εκείνη την εποχή.
Από αυτό το τοπίο μεταφέρθηκαν μετά σ' έναν καθαρά αστικό χώρο στο Σικάγο. Το Σικάγο είχε τότε επτά εκατομμύρια κόσμο και πολλές γειτονιές μαύρων αλλά κι έντονο ελληνικό στοιχείο, που είχαν στερηθεί πάνω από ένα χρόνο. Η πρώτη γειτονιά του ήταν τέτοια. Είχε Έλληνες αλλά και μαύρους. Επέστροψαν στα Καλάβρυτα για ένα χρόνο. Από αυτό το χρόνο αντλήθηκε σχεδόν όλο το υλικό για τον "Γκόρκα" και το "Φίλο μας τον Άυλο".
Τη δεκαετία του εξήντα η οικογένειά του μεταφέρεται στο Αίγιο, όπου και τελειώνει το Λύκειο. Από το ίδιο Λύκειο είχε αποφοιτήσει και ο Σκαρίμπας - πολλά πολλά χρόνια πριν.
Σπούδασε αγγλική φιλολογία, και ο κύκλος αυτών των σπουδών απαιτούσε εκτενή ανάγνωση πολλών μυθιστορημάτων και λογοτεχνίας εν γένει, και από τις δύο χώρες, Αμερική-Αγγλία. Κάτω από την επιτήρηση εμπνευσμένων καθηγητών απέκτησε και τη θεωρητική του γνώση για τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα για το μυθιστόρημα. Πέρα από τους καθηγητές του τμήματος, είχε καθηγητές όπως τους Σαββίδη, Μαρωνίτη, Σαχίνη, Μητσάκη, που επέμεναν κυρίως σε παραδόσεις για την εξέλιξη του αφηγηματικού λόγου (Θεσσαλονίκη). Στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητής έγραψε το πρώτο μου μυθιστόρημα, τον "Γκόρκα". Το περισσότερο μέρος γράφηκε στη γυάλινη βιβλιοθήκη του πανεπιστημιακού περιβάλλοντος.
Τελειώνοντας το τέταρτο έτος είχε στα χέρια του και το τελικό δακτυλογραφημένο κείμενο του έργου. Αλλά έπρεπε να περάσουν χρόνια ωσότου εκδοθεί.
Μετά άρχισε μια περίοδος μεγάλης "συλλογής" πόλεων. Στις κάμποσες πόλεις που είχε κατοικήσει Καλάβρυτα, Λεχαινά, Πενσυλβάνια, Σικάγο, Αίγιο, Θεσσαλονίκη, προστέθηκαν και η Λάρισα, Βόλος, Πάτρα, Αθήνα, Κέρκυρα, πάλι Αθήνα, πάλι Κέρκυρα, πάλι Αίγιο και πάλι Αθήνα..Σχεδόν σ' όλες αυτές τις πόλεις έζησε πάνω από δύο χρόνια. Γνώρισε δηλαδή το προσωπικό ύφος που έχει καθεμιά από αυτές τις πόλεις και την ξεχωριστή της λειτουργία. Χαρακτήρες και περιστατικά είναι "κλεμμένα" απ' όλες αυτές τις πόλεις. Τα πρωταρχικά κύτταρα δημιουργίας πολλών προσώπων και καταστάσεων είναι απ' αυτούς τους χώρους. Για τρία χρόνια είχε νοικιάσει ένα σπίτι δίπλα στο Αχίλλειον στην Κέρκυρα. Εκεί έγραψε το "Παραλάβατε διορισμόν...". Εκείνη την εποχή γνωρίστηκε με πολλούς συναδέλφους λογοτέχνες και παράγοντες από το λογοτεχνικό περιοδικό "Πόρφυρας". Το τελευταίο του μυθιστόρημα "Θαλπωρή των κατόπτρων" που κλείνει μια τριλογία σε χρόνο αναφοράς έργου: "Γκόρκας" 1905, "Παραλάβατε διορισμόν..." 1953, και "Θαλπωρή των κατόπτρων" το έγραψε στο πατρικό του σπίτι όταν μια περίοδο βρέθηκε πάλι στο Αίγιο. Εκεί επίσης έγραψε το "Ο φίλος μας ο Άυλος", το θεατρικό "Το μεγάλο Στοίχημα" και ετοίμασε ένα προσχέδιο σεναρίου για την τηλεοπτική μεταφορά του βίου του Διονυσίου Σολωμού. "Η θαλπωρή των κατόπτρων" κλείνει μια τοιχογραφία αιώνα, κοιταγμένη μέσα από τα μάτια ενός συγγραφέα. Κυρίως εμπεριέχει όλη την αστική εμπειρία και τους προβληματισμούς από τα σύγχρονα προβλήματα του κόσμου, χρησιμοποιώντας όμως πολύ ισχυρά φίλτρα (αλληγορία-υπέρβαση, μετάθεση σε χώρο, αποστασιοποίηση), ώστε να μην αποκτήσει χαρακτήρα ρεπορτάζ και επικαιρισμού.
Στη συλλογή διηγημάτων του "Ο Ερωδιός λύνει τη σιωπή του" πρώτη φορά καταπιάνεται με το τι προσέφερε στην πεζογραφία ο Μαγικός Ρεαλισμός των Νοτιοαμερικάνων συγγραφέων (Μαρκές, Μπόρχες, Αλλεγρία, Φουέντες) ως λογοτεχνικό ρεύμα και με ποιον τρόπο άλλαξε τη "ματιά" στην ανάπλαση της πραγματικότητας.
Έργα του είναι :
Παραλάβατε διορισμόν Μυθιστόρημα όπου έγινε στην συνέχεια τηλεοπτική σειρά και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 284 όπου το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ψηφιοποίησε! . |
 |
Περιγραφή :
Ένα συναρπαστικό σε πλοκή και εξέλιξη μυθιστόρημα, με αδιάκοπες ανατροπές τόσο στο επίπεδο του πρωταγωνιστή όσο και στο επίπεδο του αναγνώστη. Κοινωνικό και έντονα ερωτικό μυθιστόρημα, με αστυνομική πλοκή. Ένα σύννεφο από κίτρινες πεταλούδες μαζεύτηκε πάνω από το σπίτι, ενώ οι ερωδιοί γύρω στον κήπο μας, για πρώτη φορά, είχανε σωπάσει τελείως. Οι σπάλες απ' όλα τα ζωντανά που σφάζαμε για να του κάνουμε σούπα έβγαιναν στραβές και η μάνα μου από ένστικτο σφάλισε όλα τα παράθυρα. Τότε πήρα την απόφαση και πήγα και βρήκα τον έφορο των Αρχαιοτήτων στον Πύργο, το Δημοσθενόπουλο, κι αυτός στη συνέχεια μίλησε με τον έφορο των Αρχαιοτήτων στην Ολυμπία. Τον ήξεραν και οι δύο το Σωτήρη και τον είχαν ανέκαθεν σε εκτίμηση για την αφοσίωσή του. Είπαν πως είναι κρίμα να χαθεί ένας τέτοιος επιστήμονας. Εγώ επέμενα πως είναι θέμα ζωής και θανάτου.
ΓΚΟΡΚΑΣ
- Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ
- Χρονολογία Εκδοσης: 1997
Περιγραφή:
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που δύσκολα το αφήνεις από τα χέρια σου, ένα βιβλίο που τιμήθηκε με το βραβείο «Μ. Λουντέμη». Με φόντο την Ελλάδα των αρχών του αιώνα που προσπαθεί να συγκροτηθεί σε σύγχρονο κράτος, αλλά και τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες για το δίκαιο ξαναμοίρασμα της γης, η ιστορία ενός νεαρού γιατρού, του Γκόρκα, που από τη μια μεριά γεύεται τον κίνδυνο και τις δυσκολίες του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο και από την άλλη γνωρίζει την αγάπη, τη φιλία και το μεγάλο έρωτα.
Η ΘΑΛΠΩΡΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΠΡΩΝ
- Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ
- Χρονολογία Έκδοσης: 1996
- Σελίδες: 192
- Σελίδες: 192
Ο ΕΡΩΔΙΟΣ ΛΥΝΕΙ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ
Περιγραφή:
Μια πρωτότυπη συλλογή από δέκα διηγήματα όπου η ανάπλαση της πραγματικότητας του κόσμου γύρω μας επιχειρείται από το συγγραφέα με διττό τρόπο, είτε με το ύφος και τη ματιά του Μαγικού Ρεαλισμού που μας έγινε γνωστός από πολλούς Νοτιοαμερικανούς συγγραφείς είτε, πάλι, με την καθιερωμένη στα καθ' ημάς ματιά του ορθολογιστή Ευρωπαίου.
Τα διηγήματα διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, καθώς όλα έχουν μια συναρπαστική πλοκή, δυνατό χιούμορ και μια μοναδική διαφάνεια στο διάκοσμό τους και στον κόσμο που αποκαλύπτουν. Κυρίως όμως διατηρούν μια εκπληκτική ικανότητα να ανατέμνουν πολλές φορές την ελληνική ψυχή.
Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΑΥΛΟΣ
- Χρονολογία Έκδοσης: 1998
- Σελίδες: 96
- Σελίδες: 96
Περιγραφή:
Μια πρωτότυπη συλλογή από δέκα διηγήματα όπου η ανάπλαση της πραγματικότητας του κόσμου γύρω μας επιχειρείτε από το συγγραφέα με διττό τρόπο είτε με το ύφος και τη ματιά του Μαγικού Ρεαλισμού-που μας γίνετε γνωστός από πολλούς Νοτιαμερικανούς συγγραφείς είτε πάλι με την καθιερωμένη στα καθ’ ημάς ματιά του ορθολογιστή Ευρωπαίου.
Εταιρεία Φιλομαθών Εραστών
- Εκδόσεις: ΓΡΗΓΟΡΗΣ- Χρονολογία Έκδοσης: 2011
- Σελίδες: 355
Περιγραφή:
Ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα με αναγνωρίσιμους και καθημερινούς χαρακτήρες γραμμένο με χιούμορ και με μια πολύ διεισδυτική ματιά πάνω στο πλέγμα των ανθρωπίνων σχέσεων σήμερα σε μια μεγαλούπολη. Ο Σπύρος Γκρίντζος, ο οποίος δεν μας συνηθίζει να γράφει για τον αστικό χώρο (Ο "Γκόρκας και το "Παραλάβατε διορισμόν" είναι καθαρά έργα της υπαίθρου), μας αιφνιδιάζει ευχάριστα με την επάρκεια του και την άνεση που κινείται πλέον στον αστικό χώρο. Ένα πραγματικά συναρπαστικό μυθιστόρημα με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις, γραμμένο με μια ανάλαφρη ματιά που ακτινογραφεί σε αρκετό βάθος τον κοινωνικό καμβά μιας μεγαλούπολης όπως είναι σήμερα η Αθήνα.
Στην Αθήνα, που δεν έχει πλέον όρια, όπου η ίδια η πόλη δεν ελέγχει το μέγεθος της και τους ανθρώπους της, κατά πόσο αυτοί οι δύο πρωταγωνιστές θα μας δώσουν ένα σύγχρονο στίγμα της υφής της ζωής, της βιωμένης μοναξιάς και τον αποκλεισμό που δημιουργεί ακόμα και η ίδια η πνευματική καλλιέργεια;
Παρόλα αυτά, το βιβλίο με τον "ερεθιστικό τίτλο", διατηρεί μια πολύ αισιόδοξη ματιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου