Η εκδήλωση μνήμης και τιμής στην Κερπινή για τους εκτελεσθέντες στις 8 Δεκεμβρίου 1943.

 

Την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου τιμήθηκε η μνήμη των εκτελεσθέντων στις 8 Δεκεμβρίου 1943 στην Κερπινή από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

   Αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία, πραγματοποιήθηκε μνημόσυνο ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των πεσόντων.Ομιλία πραγματοποίησε η μαθήτρια Ηλέκτρα Τριανταφύλλου.

   Παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Αθ. Παπαδόπουλος, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Νικ. Μαγκαφάς, ο Υποδιοικητής της Π.Υ. Καλαβρύτων κ. Μιχαλόπουλος, ο εκπρόσωπος του Α.Τ. Καλαβρύτων κ. Τσούσης, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας κ. Σπυρόπουλος, καθώς και τα μέλη του Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος ο κ. Σαρδελιάνος και κ. Παπαγεωργίου, και εκπρόσωπος του Πολ. Συλλόγου.

Το βίντεο είναι από τη φίλη και συμπατριώτισσά μας Κατερίνα Ζέζου, την οποία και ευχαριστούμε.

Δείτε επίσης παρακάτω την ομιλία  για τα τραγικά εκείνα γεγονότα που εκφώνησε η μαθήτρια Ηλέκτρα Τριανταφύλλου.      .

"Αγαπητέ κ. Δήμαρχε ,                                  

Αγαπητές κυρίες και κύριοι ,

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται  τα 80 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 8^ης Δεκεμβρίου  του ’43.

   Εκείνη  τη μαύρη Τετάρτη που οι Γερμανοί συγκέντρωσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό του χωριού μας άνω των 14 ετών στην πλατεία του με την πρόφαση να τους μιλήσουν.

  Αντίθετα όμως τους οδήγησαν σε αυτόν εδώ τον αιματοβαμμένο τόπο όχι όμως για να τους μιλήσουν αλλά για να τους εκτελέσουν εν ψυχρώ ,δίνοντας ακόμη και την χαριστική βολή ,έτσι ώστε να επιβεβαιώσουν ότι όλοι είναι νεκροί, έχοντας απώτερο σκοπό τους να αφανίσουν το χωριό μας και στην συνέχεια ολόκληρα τα Ηρωικά Καλάβρυτα.

   Ο τραγικός απολογισμός 45 εκτελεσθέντες ανάμεσα τους και ένας βαριά τραυματίας άντρας ,ο δάσκαλος του χωριού μας ,ο οποίος μετά από μερικές ημέρες κατέληξε και 2 ακόμη  επιζώντες.        Καμένα σπίτια ,ορφανά να περιφέρονται σαν αν έχασαν την γη κάτω από τα ποδιά τους και χήρες να θρηνούν και να οδύρονται για το κακό που τους βρήκε.

Από τα 130 σπίτια που είχε τότε η Κερπινή έμειναν μόνον καμιά δεκαπενταριά τα οποία έγιναν καταφύγιο για κάποια γυναικόπαιδα. Οι περισσότεροι όμως βολεύτηκαν σε  αποθήκες και αχυρώνες. Ο χειμώνας του ’43 βαρύς χωρίς τρόφιμα ,κουβέρτες  και είδη ρουχισμού, με πολλές δυσκολίες με ελάχιστη βοήθεια από τα διπλανά χωριά και κυρίως χωρίς ελπίδα για ζωή. Έπρεπε όμως να επιζήσουν και όχι μόνον επέζησαν αλλά στάθηκαν ξανά στα ποδιά τους.

Το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα αποτελεί μια από  τις μεγαλύτερες τραγωδίες που άφησε πίσω του ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος  με εξολόθρευση πληθυσμών , ολοκαυτώματα και λεηλασίες Πόλεων.  

  Η επαρχία Καλαβρύτων υπέστη τον απόλυτο πόνο στην πιο ακραία εκδοχή του. Μιλάμε για θηριωδίες  που ξεπερνούν τα όρια του ανθρώπινου εγκεφάλου . Η λέξη ολοκαύτωμα στιγμάτισε την περιοχή μας με πόνο αίμα και οδύνη.

 Μιλώντας για το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα όσο και αν προσπαθήσει κανείς οι λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψουν τον πόνο που γνώρισε αυτός ο τόπος.

Τρομερό είναι το γεγονός ότι μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όμως σχεδόν κανένας από τους υπαίτιους δεν πλήρωσε για τις θηριωδίες αυτές που διέπραξε.

Εμείς όμως σήμερα ως απόγονοι των ανθρώπων αυτών οφείλουμε να αποδώσουμε τιμές με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για τον άδικο χαμό τους.