Το Απίστευτο Ταξίδι από την Κερπινή στο Λονδίνο για την Ελευθερία της Ελλάδας το 1821.

                Γράφει Ο Σπύρος Γκρίντζος   

          (Από τα παραλειπόμενα του Αγώνα) 

      Ποιος θα το έλεγε ότι κάποιος θα ξεκίναγε μέσα στα ασταθή χρόνια της επανάστασης του 1821 να φύγει από την Κερπινή για να πάει στο Λονδίνο! Με τα μέσα εκείνης της εποχής. Δεν ήταν βέβαια για λόγους αναψυχής αλλά για εθνικούς λόγους.

 Και αμέσως δημιουργείται το ερώτημα πόσο θα έκανε για να φθάσει στο Λονδίνο.

 Ποιο δρομολόγιο θα ακολούθησε; 

 Βέβαια εννοείται ότι τα ταξίδια αυτά τότε γίνονταν με πλοίο.

   Ο νεαρός αυτός με τα αρχικά Ι. Ζ. ( στο τέλος θα αποκαλύψω το όνομά του) ξεκίνησε από την Κερπινή, πήγε στην Πάτρα, πήρε το πλοίο πήγε στην Κεφαλονιά, μετά στην Κέρκυρα από εκεί στην Μάλτα, μετά στο Γιβραλτάρ και από εκεί βρήκε πλοίο και έφθασε στο Λονδίνο. Αυτό είναι ένα πιθανό δρομολόγιο από όσες πληροφορίες μπόρεσα να ανιχνεύσω…. Προσπαθώ να φανταστώ τις ανυπέρβλητες ταλαιπωρίες και τα λοιμοκαθαρτήρια στα οποία θα έπρεπε να παραμείνει σε κάθε λιμάνι… Πάντως ξεκίνησε από την Κερπινή αρχές Σεπτεμβρίου και έφθασε αισίως στο Λονδίνο μέσα Γενάρη! Τεσσεράμισι μήνες ταξίδι για να φθάσει στον προορισμό του. Και αυτό για ένα εθνικό σκοπό. Για να ζητήσει δάνειο για τον απελευθερωτικό Αγώνα εξουσιοδοτημένος από την Κυβέρνηση.

    Όντως μαζί με τον Ορλάνδο και Λουριώτη υπόγραψαν τα πρώτα εθνικά δάνεια προκειμένου να εξευρεθούν οικονομικοί πόροι για να συνεχιστεί ο Αγώνας. Πολλά έχουν γραφεί για τους επαχθείς όρους αυτών των δανείων και πόσα από αυτά τα χρήματα έφθασαν τελικά στην Ελλάδα. Αλλά πέρα από αυτό, σε ένα σημείο θέλω να σταθώ, που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Εφόσον εξασφάλιζες δάνειο αυτό σήμαινε ότι η χώρα που σου το πρόσφερε θα έπρεπε να «φροντίσει» να ελευθερωθείς προκείμενου να πάρει πίσω τα λεφτά της. Θα έπρεπε να συσταθεί ελληνικό κράτος προκείμενου να εξασφάλιζε την επιστροφή των τόκων και του κεφαλαίου. Και πιστεύω κάπως έτσι έγινε με τη ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827. Άρα η εξασφάλιση ενός δανείου είχε μια πολλή μεγαλύτερη σημασία πέρα από αυτό καθαυτό το δάνειο ως οικονομικό μέσο.

   Ο πατριώτης μας που ξεκίνησε να πάει στο Λονδίνο ονομάζονταν Ιωάννης Ζαΐμης και ήταν ο μικρότερος αδελφός του Ανδρέα Ζαΐμη. Δεν είχε καμιά άλλη σημαντική παρουσία στο Αγώνα εκτός από αυτή την μεγάλη συμβολή του. Μάλιστα αρκετές φορές μπερδεύεται λανθασμένα από τους ιστορικούς με τον αδελφό του Ανδρέα- ότι ο Ανδρέας υπέγραψε ένα από τα πρώτα εθνικά δάνεια.

  Μεγάλο ταξίδι με τα μέσα της εποχής εκείνης, αλλά και μεγάλης σημασίας.

 Περισσότερα για το πρόσωπό του δεν ξέρω. Επισκιάστηκε ίσως από την πληθωρική παρουσία του αδελφού του.

 Ας μην ξεχνάμε τις μέρες αυτές και την ιστορική αξία της Κερπινούλας, της γενέθλιας γης μας.