Ταξίδι στην Κερπινή μιας άλλης εποχής όπως την είδαν οι ξένοι περιηγητές.

  Του Σπύρου Γκρίντζου

 Το 1820 ο ΜΠΟΥΚΕΒΙΛ, ο οποίος είναι πρόξενος της Γαλλίας στην Πάτρα, κάνει μία περιοδεία στη Πελοπόννησο, φθάνει στα Καλάβρυτα και ανεβαίνει στην Κερπινή.                    

   Αξίζει να δούμε πως περιγράφει την Κερπινή εκείνης της εποχής: 

 « Η αυτονομία που απολαμβάνει η ορεινή αυτή περιοχή έχει προσελκύσει εδώ Έλληνες αποίκους, οι οποίοι ίδρυσαν το χωριό Κερπινή, κοντά σε μία πόλη θεωρούμενη ως η αρχαία αρκαδική Κύναιθα. 

   Στο κεφαλοχώρι αυτό , όπου οι χριστιανοί ανασαίνουν ελεύθεροι, έχουν τη θερινή τους διαμονή τους οι ιεραρχίες των Καλαβρύτων, ενώ ταυτόχρονα καταφεύγουν συνήθως εδώ κι όσοι κατατρώγονται από τους δυνάστες.

   Ο αέρας αυτού του τόπου είναι τόσο καθαρός, ώστε οι κάτοικοι να διατείνονται ότι δεν προσβάλλονται ποτέ από την πανώλη».

   Από όλα αυτά κρατάμε την πληροφορία ότι ακόμα και τότε η Κερπινή φημίζονταν για το θαυμάσιο κλίμα της.

   ΥΓ. Τα ταξιδιωτικά του Μπουκεβίλ κυκλοφορούν στην Γαλλία και έχουν μεγάλη επιτυχία και δημιουργούν ένα τεράστιο ρεύμα φιλελληνισμού προς την επανάσταση του ΄21 που πρόκειται να ακολουθήσει.

 

Ο Φρανσουά Πουκεβίλ (γαλλ. François Charles Hugues Laurent Pouqueville, 1770-1838) ήταν Γάλλος ιατρός, περιηγητής, διπλωμάτης, ιστορικός συγγραφέας, ακαδημαϊκός και σημαντικός φιλέλληνας. Κατά τον νομικό και κοινωνιολόγο Δ. Μαυρογιάννη δεν θεωρείται φιλέλληνας ούτε συνηγορούσε υπέρ της επανάστασης των Ελλήνων κατά της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ο  Φραγκίσκος Πουκεβίλ (1770-1838) γνώρισε για πρώτη φορά την Ελλάδα ως αιχμάλωτος των Τούρκων, όταν επιστρέφοντας από την Αίγυπτο όπου είχε ακολουθήσει τον Ναπολέοντα, συνελήφθη από Αλγερινούς πειρατές οι οποίοι τον παρέδωσαν στους Τούρκους στην Πύλο.

Στην συνέχεια μεταφέρθηκε στην Τρίπολη και το Ναύπλιο, όπου παρέμεινε έγκλειστος περίπου οκτώ μήνες. Μολονότι ο Πουκεβίλ πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως γιατρός στους Τούρκους, αυτοί τον έστειλαν σιδηροδέσμιο την Κωνσταντινούπολη όπου κρατήθηκε δυο ολόκληρα χρόνια. Αποφυλακίστηκε το 1801.

Ο Ναπολέοντας εκτιμώντας τις γνώσεις του για την περιοχή, τον διόρισε ως εκπρόσωπό του στην αυλή του Αλή πασά των Ιωαννίνων όπου και παρέμεινε δέκα ολόκληρα χρόνια. (1805- 1815). Δυο χρόνια μετά (1817) τοποθετείται πρόξενος της Γαλλίας στην Πάτρα. Περιηγείται την Ελλάδα και βεβαίως την Πελοπόννησο.

Ø  Ως Γάλλος διπλωμάτης, περιηγητής και ιστοριογράφος Φραγκίσκος Κάρολος Ούγγος Λωράν ντε Πουκεβίλ (1770-1838), ενώ σπούδασε ιατρική στο Παρίσι, αφιέρωσε τη ζωή του αποκλειστικά στην συγγραφή έργων για τον τόπο μας: "Ταξίδι στην Ελλάδα" (1820), "Ιστορία της αναγέννησης της Ελλάδας" (1824), "Ιστορία και περιγραφή της Ελλάδας" (1835) κ.ά.
Με άμεσο κίνδυνο της ζωής του (από τους ληστές των ορέων και τις αυθαιρεσίες των τοπικών τουρκικών αρχών), περπάτησε κυριολεκτικά όλη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα, παρατηρώντας και καταγράφοντας τα πάντα: διαμόρφωση του εδάφους, πανίδα και χλωρίδα, αγροτικές καλλιέργειες, εμπόριο, επαγγέλματα, αριθμητικό δυναμικό και εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού, ήθη και έθιμα των κατοίκων, ακόμη και αποστάσεις σε ώρες και λεπτά μεταξύ των διαφόρων οικισμών. Οπωσδήποτε, μέσα στον πακτωλό των πληροφοριών δεν είναι όλα αξιόπιστα. Υπάρχουν σ' αυτόν υπερβολές, παρεκβάσεις και υποκειμενισμοί, για να μην πούμε μεροληπτικές κρίσεις. Γενικά, όμως, είναι μια πλούσια πηγή γνώσεων για την Ελλάδα της τουρκοκρατίας, παραμονές της Εθνεγερσίας. Ο συγγραφέας αποδεικνύεται προικισμένος ιστοριοδίφης με επιστημονική περιέργεια και δημιουργική φαντασία, με λογοτεχνικό ταλέντο.
Με τις συχνές αναφορές του στην αρχαιότητα, ο Πουκεβίλ επισημαίνει, εμμέσως πλην σαφώς, την ελληνικότητα της τουρκοκρατούμενης τότε γης των προγόνων μας. Άλλωστε, το έργο του, σχεδόν στο σύνολο του, αποτέλεσε θερμή συνηγορία υπέρ του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας και ενίσχυσε το ρεύμα του φιλελληνισμού.